donderdag 16 november 2017

WAT GELOVEN WE NOG ?

Het kind kijkt kwaad omdat zijn moeder hem op iets betrapt heeft en laat dit duidelijk blijken. In feite wil hij deze vragen over zijn gedrag niet. Hoe komt ze erbij om hierover te beginnen? Maar zo snel laat de ouder zich niet uit het veld slaan. Ze vraagt door en wil weten hoe hij ertoe is gekomen om dit te doen en wie er medeverantwoordelijk zijn. Hij weigert botweg de toelichting, laat weten dat hij dit geheim wil houden. Dit kwam in mijn hersenen bovendrijven toen ik met verbijstering zat te kijken naar het wekelijkse gesprek met de Minister-President.  

Het interview ging uiteraard over het afschaffen van de dividendbelasting. Dominique van de Heijden vraagt uitstekend door. De ‘moeder’ wil meer over de achtergrond weten. Er komt geen openheid van zaken. Plotseling blijkt de democratie geheimen te hebben voor de burgers. Dat is vreemd.

Op 9 november staat overigens in een persbericht onderaan, bijna weggemoffeld: ‘Een ingewijde wijst intussen ook naar informateur Gerrit Zalm, die tevens commissaris is bij Shell.Hij zou voor de maatregel hebben gepleit net als het olieconcern’. De man die in een eerdere uitspraak het woord ‘sukkels’ gebruikte, lijkt nu zelf toe te treden tot het door hem ontworpen gilde.

Het moet toch van tevoren wel duidelijk zijn geweest dat deze maatregel op enorme weerstand zou stuiten. In burgerforums en dialogen waaraan ik zeer regelmatig deelneem geloven mensen niet meer wat ze zien en horen. ‘Er klopt gewoon niets meer van’ is een gematigde opmerking vergeleken bij de tekst in mails van hen die aan de rand van de afgrond terecht zijn gekomen. 

‘De gieren vliegen boven ons’ vond ik wel een aardige. ‘We vinden dat kosten hoger worden, minder invloed kunnen uitoefenen en zien een laag boven ons waarvoor praktisch geen grenzen bestaan’. Zo maar een paar dingen die binnendrijven.Plotseling verschijnt een prins van Oranje die 102 huizen in Amsterdam bezit. Vanaf het circuit van Zandvoort staat hij voor de camera. 

Strakke blik zonder humor zo te zien, de focus op de business. Ik luister naar mensen die zich afvragen hoe iemand na een ernstige ziekte weer zo de focus op geld kan leggen.Velen hier op de bodem komen niet eens in aanmerking voor een huis of moeten zeer lang wachten. Een vrouw is gescheiden, zij krijgt geen woning. Een garage zonder ramen is haar ‘paleis’, zij heeft geen keuze.

Het is alsof een deel van de maatschappij zich steeds verder verwijdert van hen die hier ook leven. Er heerst grote verwardheid waarover de denker des vaderlands René ten Bos het volgende zegt. We leven in het antropoceen, dat hij omschrijft als een wolk waarin we ons wel bewegen maar de weg niet meer weten. Wordt dit bewust veroorzaakt?

De grenzeloosheid lijkt de plaats te hebben ingenomen van zekerheid en regels.Kunnen we nog de waanzin ontdekken in het volgende? Een sigarettenfonds krijgt een beursnotering in Amsterdam; valboete voor ouderen mag niet; een uitvaartcentrum voor dieren; weerzinwekkende troep en dode dieren in de kledingcontainer; 16.600 mensen in de regio met suïcidale gedachten. (2016)


In de droom die ik vannacht had zag ik een rem waardoor je het hele mechanisme kon laten stoppen. Ik greep de handel maar alleen was het onmogelijk de zaak tot stilstand krijgen. Plotseling verschenen er uit allerlei hoeken en gaten mensen die hier ook aan gingen hangen. 

Langzaam maar zeker vertraagde alles en trad er een stilte in van waaruit we weer een nieuwe start konden maken. 

Wim Verhoeven
verhoevenkofffiekring@tele2.nl